Autobiography of Farmer Essay in Marathi; शेतकऱ्याची आत्मकथा

Table of Contents

Autobiography of Farmer Essay in Marathi : मित्रांनो, मी अल्पभूधारक शेतकरी आहे. मी या भूमीचा मुलगा आहे. ही माती माझी आई आहे. शेतात वर्षानुवर्षे कष्ट करून घाम गाळल्यानंतर मी धान्य पिकवतो. मी तुझा नम्र सेवक आहे. आज मी माझे विचार तुमच्याशी शेअर करणार आहे.

शेतकऱ्याचे मनोगत मराठी निबंध | Autobiography of Farmer Essay in Marathi

आपला देश शेतीप्रधान Autobiography of Farmer Essay in Marathi आहे. ‘त्याची जमीन कशी आहे’ असा कायदा करण्यात आला. शेतात काम करणारा शेतकरी च जमिनीचा खरा मालक व्हावा, हा त्यामागचा हेतू आहे. सावकारांकडून शेतकऱ्यांची होणारी लूट थांबवून बँकांच्या माध्यमातून शेतकऱ्यांना मदत देण्यात आली.

या सर्व गोष्टींची बरीच चर्चा रंगली होती. पण या सर्व योजना खरोखरच सर्वसामान्य शेतकऱ्यांपर्यंत पोहोचल्या आहेत, याची खात्री कोणी कधी केली आहे का? त्यात कधी निसर्गाची उधळपट्टी, कधी पाऊस तर कधी अतिवृष्टी.

अलीकडे गावोगावी श्रीमंत शेतकऱ्यांचा, म्हणजे श्रीमंत शेतकऱ्यांचा नवा वर्ग उदयास आला आहे. सर्व लाभ या वर्गाकडून आत्मसात केले जात आहेत. हेच लोक सरकारी सुविधा मिळवण्यासाठी, सन्मान मिळवण्यासाठी आणि गरीब शेतकऱ्यांवर अन्याय करण्यासाठी वेगवेगळ्या नावाखाली लढा देतात. त्यामुळे श्रीमंत शेतकरी श्रीमंत होत आहेत; पण गरीब शेतकरी गरीब जीवन जगत आहे.

Autobiography of Farmer Essay in Marathi गरीब शेतकऱ्याने पिकवलेल्या मालाला कधी कधी रास्त भाव मिळत नाही. मग कर्जाची परतफेड कशी करायची? हप्ते आवश्यक आहेत. शेवटी काही जण आत्महत्येचा मार्ग स्वीकारतात, कर्जाला बळी पडतात.

ज्या मजुराची स्वत:ची शेती नाही, त्याची व्यथाही विचारू नका. त्याला पगारही दिला जात नाही. त्याला वेड्यासारखं वागवलं जातं. हे शेतमजूर पावसाळ्यात कसे जगतात याचा तुम्ही कधी विचार केला आहे का? ज्या गरीब शेतकऱ्याच्या श्रमावर संपूर्ण देश जगतो, तो शेतकरी उपाशी आहे, याची देशातील जनतेला कल्पना नाही.

या सर्वसामान्य शेतकरी व शेतमजुरांकडे शासन सह शहरी नागरिकांनी लक्ष देण्याची गरज आहे. आम्ही गरीब आहोत जे भूमिपुत्राचे सच्चे सुपुत्र आहोत. आपणही स्वतंत्र भारताचे नागरिक म्हणून सन्मानाने जगू या. ‘जय जवान, जय किसान’च्या घोषणेला साजेसे जीवन आम्हा सर्वसामान्य शेतकऱ्यांनी उपभोगावे, एवढीच आमची मागणी आहे.