Fulanchi Atmakatha In Marathi | फुलांचे आत्मकथा मराठी निबंध | फुलाचे आत्मवृत्त मराठी निबंध | Autobiography of Flower in Marathi
नमस्कार मित्रांनो आजच्या या लेखात, मी तुमच्या साठी घेऊन आलो आहे फुलाचे मनोगत म्हणजेच फुलाचे आत्मवृत्त मराठी निबंध (Fulache Atmavrutta Nibandh/Fulanchi Atmakatha In Marathi). या फुलाचे मनोगत विषयावर लिहलेला हा मराठी माहिती निबंध लेख मुलांसाठी तसेच सर्व वरिष्ठ वर्गांसाठी अगदी पहिली पासून ते महाविद्यालयीन विद्यार्थ्यांसाठी हा सर्वाना उपयोगी पडेल अशी माझी अशा आहे.
तुम्ही तुमच्या तुमची शाळा किंवा महाविद्यालयीन प्रोयोगात किंवा प्रकल्पासाठी मराठीतील Fulanchi Atmakatha In Marathi वापरू शकता. शिवाय इतर अनेक विषयांवरील मराठीतील निबंधही या वेबसाइटवर उपलब्ध आहेत, त्याचाही तुम्ही लाभ घेऊ शकता.
फुलाचे मनोगत मराठी निबंध | Autobiography of Flower in Marathi | Fulache Atmavrutta essay in Marathi
आज पर्यांत निसर्गाने घढवलेल्या वनस्पतीचा सर्वात रंगीबेरंगी भाग म्हणजे त्याचे ते फूल. फुलांमध्ये पाकळ्या तसेच परागकण आणि त्या फुलाच्या बिया असतात. हे आपल्याला माहिती तर असेलच, तर वेगवेगळ्या प्रकारची फुले (Fulanchi Atmakatha In Marathi) वेगवेगळे सुगंध आपणास देतात.
जस कि, गुलाब, क्रायसॅन्थेमम्स, लिली, कमळ, जास्मिन आणि हिबिस्कस या सारख्या फुलांच्या जाती ह्या प्रत्येकाला आवडतात. फुले हि सुगन्दी द्रव बनवण्यास मदत करतात, तसेच हार, औषधे, सुगंध, अत्तर बनवण्यासाठी आणि देवाला अर्पण करण्यासाठी हि मोट्या प्रमाणात वापरली जातात.
फुले ही निसर्गाने आपल्याला दिलेली सर्वत्तम देणगी तर आहेच शिवाय त्यांच्या दर्शनाने जो आपल्याला आनंद मिळतो त्याच शबदात वर्णन करणे कठीण आहे, शिवाय ती फुल लोकांना प्रेरणा देतात. काही सर्वोत्कृष्ट कलाकारांनी त्यांच्या कलाकृतींमध्ये फुलांच्या सौंदर्याची फार-फार प्रशंसा ही केलेली आहे.
फुले जास्त करून देवाला अर्पण केली जातात कारण ते आपल्या मराठी संस्कृतींत ते एक पवित्रतेचे प्रतीक मानले जात आहे. फुले फार वेगवेगळ्या प्रकारची शिवाय आकारांची आणि रंगांची त्या मध्ये असू शकतात.
हे पण वाचा : मराठी माझा देश निबंध | India is my country in Marathi | माझा देश माझा स्वाभिमान निबंध
आज सकाळी फिरत फिरत असाच बागेत गेलो असता मनात विचार आला फुलांचे आयुष्य किती सुंदर आहे. ते सर्वांना प्रसन्न करतात शिवाय सर्व लोकांनाही फुले जास्त आवडतात. तर एक कल्पना करा जर फुलांना सुद्धा बोलण्याची संधी मिळाली तर ते काय बोलतील याचा मी विचार करू लागलो होतो.
त्या बागेत एका मध्यभागी एक सुंदर मोठे गुलाबाचे झाड दिसलं, काही लहान मुल हि फुले तोडायला बघत होती, आणि त्या बागेचा माळी आणि सुरक्षारक्षक त्यांना पळवून लावत होते. तेव्हडयात मनात एक विचार आला, त्याला पण किती दुःख होत असेल जेव्हा कोणी तरी त्याचे फुले तोडत असतील.
Fulache Atmavrutta Nibandh | Fulanchi Atmakatha In Marathi
जर गुलाब बोलायला लागला तर काय बोलेल याचा मी त्या बागेत बसून विचार करू लागलो. आणि मी माझ्या मनात त्याची प्रतिमा तयार झाली आणि त्याचे बोलणे हे चालू झाले.
मला म्हणजेच गुलाबाला पाहून दुःखी हृदय कसे फुलते हे तुम्ही पहिले असेलच, फुलांचा मधुर सुगंध हा आपल्या मनातील उदासपणा दूर करतो आणि दुःखाने ग्रासलेल्या वक्तीच्या हृदयालाहि आनंदि करतो जसे कि मी फुलांचा राजा आहे.
हे पण वाचा : मी शाळा बोलतेय वर निबंध | Mi Shala Boltoy Marathi Nibandh
माझा जन्म कसा झाला (फुलाचा जन्म कसा झाला) | Fulache Atmavrutta Marathi Nibandh | Fulanchi Atmakatha In Marathi
गुलाबाच्या झाडाच्या नाजूक देठावर माझा जन्म झाला. रोपवाटिकेतून झाड आणले होते. तेथून आणल्यानंतर माळीने गुलाबाचे झाड लावले, त्याची निगा राखली आणि त्याची वाढ आवडीने पाहिली. एक अंकुर त्याच्या मुळांपासून थेट वर पाठवला गेला. त्यावर माझा जन्म झाला.
माझी वाढ कशी झाली
पूर्वी मी खूप लहान होतो. त्या (Fulache Atmavrutta Nibandh) बागेचा माळी रोज सकाळ सकाळी त्याच्या बागेतील रोपे बघायला यायचे. प्रत्येक नवीन पान त्याच्या चेहऱ्यावर रंग आणत आणि तो त्याकडे मोठ्या प्रेमाने पाहत असे.
त्याच्या बागेच्या वाढीबरोबर तो वाढतोय असे त्याला वाटले, मग एके दिवशी त्याने मला पाहिले. त्याचा आनंद शब्दात व्यक्त करता येत नाही. त्यांच्यासाठी गुलाबाचा रंग जीवनाचा रंग होता. त्याची बायको कधी कधी त्याच्या आवडीचा हेवा करत असे.
मी तिथे आहे हे तिला समजल्यावर तिने माझ्यावर बारकाईने नजर ठेवली, प्रत्येक क्षणी मी जसजसा वाढत जातो तसतसे पाहत होते. साधारण एका आठवड्यात मी भरून गेलो. त्या सकाळी तो बराच वेळ माझ्या शेजारी बसला, जितका वेळ तो गुलाब माझ्या कडे तितकाच पाहत होता आणि तो तितकंच मला आवडू लागला, माझ्या पाकळ्यांच्या मखमली मऊपणाने तो तृप्त झाला.
कामावर जाण्यापूर्वी तो माझ्या कडे तो परत आला, मला माहित होते की तो मला सर्वात जास्त आवडतो, त्या मी हंगामातील त्याच्या बागेतील पहिलाच गुलाब होतो. मला माहीत होते की तो संध्याकाळी परत येईल आणि खूप आनंदी होईल.
हे पण वाचा : 1 ऑक्टोबर पासून फक्त एवढीच रक्कम Saving खात्यात ठेवता येणार…
माझ्या अवघड जीवनाची सुरुवात । The beginning of my difficult life
एका संध्याकाळी मल्ल्याची पत्नी त्याच्या सोबत आली. त्याने मला पाहिले, मला आवडले आणि मला तोडण्याचा प्रयत्न केला. मी तोडू शकलो नाही कारण मी उंच होतो, मला बरे वाटले. पण माझ्यावर वाईट काळ अजून यायचा होता. त्याने माळीला ते तोडायला सांगितले. आधी मला वाटलं की माळी मला तोडणार नाही, पण काय, त्याने मला तोडलं.
माळीने मला केसात अडकवले. तिच्या सौंदर्यात मी खूप भर घातली. पण तरीही ती टिकू शकली नाही. त्याने मला दिवसभर सोबत ठेवले. संध्याकाळपर्यंत मी माझा ताजेपणा गमावला होता. संध्याकाळपर्यंत मी कोमात होतो. सायंकाळी पती-पत्नीमध्ये जोरदार भांडण झाले. त्याच्या बायकोने रागाने मला तिच्या केसांनी बाहेर काढले. त्याने माझे तुकडे केले.
माझ शेवटचे क्षण | my last moments
आता मी (Fulache Atmavrutta Nibandh) माझा शेवटचा श्वास घेत आहे पण मला माहित आहे की हा माझ्यासाठी शेवटचा दिवस असेल. मी एक आनंदी सुरुवात आणि दु: खी शेवट सुरू करतो. आता मी फक्त माझ्या शेवटच्या क्षणाची वाट पाहत आहे.
निष्कर्ष
आपल्या देशात विविध प्रकारची फुले आढळतात. प्रत्येक ऋतूची स्वतःची फुले असतात. गुलाब, (Fulache Atmavrutta Nibandh) पेट, चमेली, जुही, चंपा, मालती, झेंडू, हरश्रृंगार, रजनीगंधा, कमल आणि कमल ही आपल्या बागेला सजवणारी प्रमुख सणासुदीची फुले आहेत. या प्रत्येकाची स्वतःची खासियत आणि सुगंध आहे. त्यांना एक गोड वास आहे.
गुलाब हा फुलांचा राजा मानला जातो. ते अनेक रंगांचे आहे. आपल्या बागांमध्ये लाल, गुलाबी, पांढरे, निळे आणि पिवळे गुलाब दिसतात. त्याच्या पाकळ्या नाजूक असतात. ते मध्यभागी पिवळे कण असलेल्या वर्तुळात व्यवस्था केलेले आहेत.
फुलांचे आत्मवृत्त मराठी निबंध | Autobiography of Flower in Marathi | Fulache Atmavrutta
fulache atmavrutta nibandh in marathi
Fulache Atmavrutta (250 words)
मी एक फूल आहे सगळ्यांना माझं आकर्षण होतं. चमेली, झेंडू, गुलाब, कमल, सूर्यफूल, चंपा, मोगरा, जस्वंद अशा अनेक नावांनी लोक मला ओळखतात. हा निसर्ग निर्माण झाल्यापासून मी अस्तित्वात आहे. मी निसर्गाची सुंदर निर्मिती आहे, लोकांना माझा सुगंध आवडतो.
परमेश्वर आहे तेव्हापासून मी आहे. कारण भगवंताची उपासना मीच करतो. मी पृथ्वीच्या कानाकोपऱ्यात सापडतो. जेव्हा मी वाऱ्याच्या वेगाने पुढे जातो, तेव्हा प्रत्येकजण माझ्या सुंदर रूपाने मंत्रमुग्ध होतो.
त्या सुगंधाची उत्पत्ती माझ्यापासून झाली. देवी लक्ष्मी चा माझ्यावर खरोखर वास आहे. मी बागेत फुललेलं फूल आहे, माझ्या रंगांना सर्वजण परिचित आहेत.
आज मी अनेकांसाठी रोजगाराचा स्रोत बनलो आहे. माझं सौंदर्य वेगळं आहे, मी सूर्याच्या पहिल्या किरणांनी बहरतो. माझं सौंदर्य पाहून लोक माझ्याकडे आकर्षित होतात. माझ्या पाकळ्या अतिशय मऊ आणि गुळगुळीत आहेत आणि मला वेगळ्या प्रकारचा सुगंधी वास आहे. पण मला खूप वाईट वाटतं जेव्हा लोक मला विनाकारण तोडतात, तेव्हा ते मला तोडतात आणि थोडा वेळ वापरल्यानंतर फेकून देतात.
या जगात माझं आयुष्य खूप छोटं आहे, पण तरीही मी आनंदी आहे. इतरांच्या चेहऱ्यावर आनंद पसरविण्याचे काम मी करतो. प्रत्येकाच्या सुख-दु:खात मी उपयोगी पडतो. थोर व्यक्तींचा सत्कार केला जातो तेव्हा माझी माळ बनवून त्यांच्यावर ठेवली जाते. माणूस मेला तरी लोक माझा वापर करतात. मी परमेश्वराच्या चरणी उभा आहे. मी लाल, हिरवा, गुलाबी, निळा, पांढरा अशा वेगवेगळ्या रंगात आढळतो.
जेव्हा मी बहरतो तेव्हा मधमाश्या आणि भोंदू येऊन माझ्यावर बसतात. आयुर्वेदिक औषध म्हणूनही याचा वापर केला जातो. बागेत रोज बाग बहरते आणि त्यांच्या सौंदर्यात भर घालते. पण जेव्हा मी कोरडी पडते तेव्हा मी कचऱ्यात फेकले जाते आणि त्यामुळे माझे अस्तित्व नष्ट होते.
तर हे होते फूलचे आत्मचरित्र मला आशा आहे की तुम्हाला मराठीतील फूलचे आत्मचरित्र आवडले असेल. जर तुम्हाला हा लेख आवडला असेल तर तुमच्या मित्रांसोबत शेअर करायला विसरू नका.
